آرام و روان و نرم و سنجیده رود
ما ناله کنان و یار نشنیده رود...!
یک عمر گذشت و عاقبت فهمیدیم
از دل نرود هر آنکه از دیده رود!
شهریار
نه از پاییز باکم هست نه ازدست تو چون من
گُل ابریشم قالیچهام پَرپَر نخواهم شد
غلامرضا طریقی
مویت از زیر روسری پیداست
دخترِ...، لا اله الا اللّه!
به «و لا الضالین» دلم خوش بود
با دو نَخ موی تو شدم گُمراه...
قاسم صرافان