درنگ کن که دلم
با تو همسفر شده است
سفر ؟ نه... آه ،
دلم با تو در بدر شده است
محمد علی بهمنی
هرچه کُـــنی بُــــکن، مَـکــُـن ترک ِمن ای نگار من
هرچه بَـــری بِبَر، مَبــَر سنگدلی به کار من
هرچه هِلی بــِهِـل، مَـهِــل پرده به روی چــون قمر
هرچــه دَری بــِــــدَر، مَدر پـرده ی اعتبار من
هرچه کـــِـشی بــِکـِـــش، مَکــِش باده به بزم ِ مدعی
هرچه خـــوری بخـــور، مخور خونِ دلِ فگـــار من
هرچـــه دَهـــی بده، مــَــده زلـــف به باد، ای صنم
هرچه نَــهــی بــنه، مَنــِـه دام به رهگـذار من
هرچه کُشی بکُـش،مَکُـش صیدحرم که نیست خـوش
هرچه شَـــوی بــِشو، مَشو تشنــــه به خونِ زار مــن
هر چـــه بــُری ببـُر، مَبُر رشته ی الفــتِ مرا
هرچــه کـــَنی بِکـَـــن، مَکـــَن خانه اختیـــار من
هرچه خــری بخــــر ، مخر عشوه ی حـــاسد مرا
هــرچه تــنــی بتــــن، متـــن با تـــنِ خاکســار من
هرچه رَوی بُــــرو، مـَـرو راه ِخــلافِ دوسـتی
هرچه زَنـی بـِـزَن، مــَزَن طعــنه به روزگـــار من
شوریده شیرازی
زلف هندوی تو در تاباست و ما را تابنیست
چشمِ جادوی تو در خواباست و ما را خوابنیست
خواجویکرمانی
با تو که باشم، هراسی نیست از حجم خطر
هر بلا در چشم عاشق راهکار تازهایست...
محمد علی ساکی