ادیب نیشابوری

همچو فرهاد بُود کوه کنی پیشه ی ما 

کوه ِما سینه ی ما ، ناخن ِما تیشه ی ما

شور شیرین ز بس آراست رهِ جلوه گری

همه فرهاد تراود ز رگ و ریشه ی ما

ادیب نیشابوری