،بین خـودمان بمـاند

سـرمایی تر میشوم،وقتی پای آغــوش تـــو در میان باشد...!

،مـن را در آغـوش بـگـیـر

و تـکـه تـکـه بـچـسـبـان !

مـثـل جـورچـیـن هـزار قـطـعـه از هـم پـراکـنـده ام . . .

،پنج شنبه ها 

کاش عیسی ایی در من ظهور می کرد 

وقتیکه دست 

روی قبر برادرم می کشیدم

،کافرم !

نگاهم کن

تا به چشمان تو

ایمان بیاورم

،چقدر خوبه

گاهی به جای اینکه شعر هامونو بنویسیم اونا رو بکشیم ...

،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻋﺎﺷﻖ ِ ﮔﯿﺴﻮﯼ ِ ﮐﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ

ﻣﻮﻫﺎﯼِ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺼﺮِﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ  ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ

،تو مثل شایعه

در من پراکنده ای

از دهان شعری به شعری دیگر

،می آیی

نادرم

می روی

احمدشاه،

این عشق

مشروط به حیات است.

،گورم را گم می کنم !!

اما ...

خانۀ تو را هرگز