غزل

،گفته بودی بروم جاده ترسید نشد

راه تاریک شد و ماه نتابید نشد

،راستش_از تو چه پنهان_ که کمی رنجیدم

آمدم اخم کنم،آینه خندید نشد

،یک نفر آن طرف شیشه به تو زل زده بود

سنگ برداشتم از پنجره اش دید نشد

،باغ همسایه و سیب و من و نوستالژی شعر

باغبان سرزده آمد همه را چید... نشد

،من کیَم؟دخترک ساده ی شهرستانی

که به امید تو دل بست،نفهمید نشد!

،بی خیال این دو سه شب باغچه هم دلگیر است

فصل انگور رسید و خبر بید نشد

،مثل یک پیرزن خسته حواسم پرت است

گفته بودی بروم؟آخ ببخشید نشد

زینب کردی