غزل مهرداد تکلو

،طعنه را از دهن یار شنیدن سخت است

خار را از جگر خویش کشیدن سخت است

،صد غزل ناب بگویی و بخوانی اما

نیست در هیچ کسی تاب شنیدن سخت است

،میدوم هر طرفی تا ز تو یابم اثری

بی نشان در پیِ دلدار دویدن سخت است

،گوشه ی سرد زمستان و خیابان خیال

با غمِ خاطره ها جامه دریدن سخت است

،همه ی دار و ندارم شده یک قاشق او

بوسه از قاشق پر خاطره چیدن سخت است

چشم او باعث این شعر و غزل ها شده است 

ولی افسوس که ان چشم ندیدن سخت است

فکر کن خواب ببینی که کنارش هستی

اه افسوس که از خواب پریدن سخت است

،بعد این قصهء بی یاری و سرگردانی

هر که را بر سرِ جای تو گُزیدن سخت است

،قلب من خرد شد و بند به مویی شده است

با چنین حال بدان باز تپیدن سخت است

،تو بدان بانوی اشعار تمام شعرهام

بعد یک عمر دویدن، نرسیدن سخت است

مهرداد تکلو