نشسته ام به در نگاه می کنم
دریچه آه می کشد ...
تو از کدام راه می رسی ؟
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد ...
هوشنگ ابتهاج