جواد منفرد

سراب بودی و غرقم نموده‌ای در هیچ

تمام عمر پی تو دویدم، آخر هیچ

غمت یَلی‌ست... تماشا کن از تمامیتم

چه مانده‌است در این جنگ نابرابر، هیچ

فقط صداست که می‌ماند و از آن هم حیف

نصیب من شده از تو شبیه یک کَر، هیچ

جهان به چشمِ تَرم تار شد؛ نمایان است

-همیشه از پسِ یک شیشه‌ی مُشجّر هیچ

به رازداری او شک مکن هرآنکه چو من

نگفته‌است از این درد گریه‌آور هیچ

زمان به این در و آن در زدن گذشت، آری

که عشق دربه‌دری بوده‌است و دیگر هیچ...

جواد منفرد