جمشید عباسی

خدا گذاشت تو را تا مرا محک بزند

تو را گذاشت به زخم دلم نمک بزند

تو را گذاشت سر راه من، که سبز شوی

و بعد سیب... که شاید به من کلک بزند!

نه عدل نیست! ولی آفرید از آغاز

دل مرا که برای دل تو لک بزند

جمشید عباسی