محمد حقیقی

ما را خیال هم که بُود، آن خیال توست

صد آرزوست در دل و آن هم وصال توست

رُستی درون سینه‌ی چون شوره‌زار من

در سینه عشق من، همه عشق محال توست

عمری سکوت حاکم این قلب تیره بود

آشوبِ در درون دلم قیل و قال توست

ماهیّ و شام تیره‌ی ما از تو روشن است

سرچشمه‌ی درخشش شب‌ها هلال توست

دیوانه‌ام، هوای تو آرام من شده

در دل فقط نشان تو و خطّ و خال توست

در دوری‌ات بپرسد اگر حال من کسی

می‌گویمش که نیست خیالی، ملال توست...

‏

محمد حقیقی