محمود درویش

تَکبّر تَکبّر!

فمهما یکن من جفاک

ستبقى بعینی و لحمی ملاک

و تبقى کمن شاء لی حبنا ان اراک

نسیمک عنبر و ارضک سکر!

وإنی احبک اکثر

مغرور باش و باز هم مغرور باش!

که هرقدر جفا پیشه کنی

باز هم در چشم و در جان من 

هم‌چون فرشته‌ای باقی خواهی ماند

برای من همان‌طور خواهی ماند که 

عشق‌مان دوست دارد ببینمت

نسیمی که از سمت تو می‌وزد عنبر است 

و زمینت شکر!

و من بیش از این‌ها تو را دوست دارم..!

 محمود درویش