تو عهد و وفای خود شکستی
و از جانبِ ما هنوز محکم
مگذار که خستگان* بمیرند
دور از تو به انتظارِ مرهم
بی ما تو به سَر بَری همه عمر
من بی تو گمان مبَر که یک دم
بنشینم و صبر پیش گیرم
دنبالهٔ کارِ خویش گیرم
سعدی