عمران میری

بغض من باز شد اما غزل آغاز نشد

فلسفه یاد تو بود ، از سر من باز نشد

پر پرواز من آخر پر پرواز نشد

خوب این رابطه را مسئله دارش کردی

آسمان تیره شد و نم نم پاییز گرفت

بی تو این مزرعه ها را غم پاییز گرفت

عالم بعد تورا عالم پاییز گرفت

هرچه غم بود تو در شعر قطارش کردی

گره خوردیم به این رابطه و کور شدیم

همه گفتند که ما وصله ی ناجور شدیم

با نمک تر شده بودیم ، ولی شور شدیم

آتش عشق مرا زود مهارش کردی

نیستی نیستی و بیم گرفته ست مرا

غم تنهایی تقویم گرفته ست مرا

مرگ می خواهم و تصمیم گرفته ست مرا

آن همه عشق کجا رفت ؟ چکارش کردی

نیستی توی همین قافیه غم ریخته ام

غم دنیای تورا توی خودم ریخته ام

به خدا از شب بعد از تو بهم ریخته ام

همه ی دار مرا خوب ندارش کردی

پشت سیگار فراموشی تو دود شدم

وقت دریا شدنم بود ولی رود شدم

خبرش می رسد آخر به تو ، نابود شدم

آه از این دل بیچاره که زارش کردی

عمران میری