محمد علی بهمنی

امشب غزل! مرا به هوایی دگر ببر

تا هرکجا که می‌بردت بال و پر ببر

تا ناکجا ببر که هنوزم نبرده‌ای

این بارم از زمین و زمان دورتر ببر

اینجا برای گم‌شدن از خویش کوچک است

جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر

آرامشی دوباره مرا رنج می‌دهد

مگذار در عذابم و سوی خطر ببر

دارد دهان زخم دلم بسته می‌شود

بازش به میهمانی آن نیشتر ببر

خود را غزل، به بال تو دیگر سپرده‌ام

هرجا که دوست داری‌ام امشب ببر ببر 

محمد علی بهمنی