ناصر پروانی

قدم می زد دلت امشب میان چشم های من

دلیل گریه هایم بود ، گمانم ردپای تو ... ! 

ناصر پروانی

امیر وجود

دیگر مرا به داشتن تو انتظاری نیست 

دیگر نه من حال عاشقی دارم 

نه تو لیاقت عاشق شدن ...

امیر وجود

شهریار

به اشک شوق رساندم ، تو را به این قد و اکنون

به دیگران رسدت میوه ، ای نهال رسیده ...

شهریار

صائب تبریزی

خانه بر دوش تر از ابر بهاران بودم 

لنگر درد تو چون کوه گران کرد مرا ...

صائب تبریزی

علی صفری

از حسرت دیدار همین قدر بدان که 

همرنگ شده بخت منو موی سیاهت ...

علی صفری

حسین منزوی

مگر ملال تو را می توان به باران شست ...

حسین منزوی

فیض کاشانی

معذرت میخوام اگه نظرات شما دوستان خوب و نمایش نمیدم. ولی مطمئن باشید میخونمشون.

اقا احسان دوست عزیز خدمت شما .(فکر کنم دیگه جای شکی باقی نمیمونه)

 دل از من بردی ای دلبر، به فن آهسته آهسته

تهی کردی مرا از خویشتن آهسته آهسته

کشی جان را به نزد خود ز تابی کافکنی در دل

بسان آنکه می‌تابد رسن آهسته آهسته

ترا مقصود آن باشد که قربان رهت گردم

ربائی دل که گیری جان ز من آهسته آهسته

چو عشقت دردلم جا کرد و شهر دل گرفت از من

مرا آزاد کرد از بود من آهسته آهسته

به عشقت دل نهادم زین جهان آسوده گردیدم

گسستم رشته جان را ز تن آهسته آهسته

ز بس بستم خیال تو تو گشتم پای تا سر من

تو آمد خرده خرده رفت من آهسته آهسته

سپردم جان و دل نزد تو و خود از میان رفتم

کشیدم پای از کوی تو من آهسته آهسته

جهان پر شد ز حرف فیض و رندی های پنهانش

شدم افسانهٔ هر انجمن آهسته آهسته

یا امام حسن

مثل طاووس که پرش قسمت کرکس نشود 

بردن نام حسن قسمت هر کس نشود 

سائل الکریم

الهام دیداریان

گذشتی و نگذشتم ، که خاطرت باشد 

کسی که پای دلش مانده است یعنی چه ...

الهام دیداریان