کارن مقدم

زهرى ست که مینوشم ، هر روز به ناچارى 

خو کرده دلم شاید ، با این غم تکرارى

هر لحظه نگاهش را ، میبازم و میخندم 

من عاشق او هستم ، با قصد خود آزارى

کارن مقدم

فتحعلی شاه قاجار

ناشاد، کسی کز ستمت شاد نباشد

آزاد، دلی کز غمت آزاد نباشد

کوشی چه به تعمیر دل؟ این خانه‌ی عشق است

آبادی‌اش این است که آباد نباشد...

فتحعلی‌شاه قاجار

هوشنگ ابتهاج

هر سوی، موج فتنه گرفته‌ست و زین میان

آسایشی که هست مرا در کنار توست

هوشنگ ابتهاج

ابن حسام خوسفی

من کار خود چنان که بباید، نساختم

باید که لطف دوست شود کارسازِ من...

ابن‌حسام خوسفی

سعدی

گفتم اگر نبینمت مِهر فرامُشم شود

می‌روی و مقابلی ، غایب و در تصوّری

سعدی

اهلی ترشیزی

پریشان حالی شب‌های خود با او نمی‌گویم

که می‌ترسم ببیند ناگهان خوابِ پریشانی...

اهلی ترشیزی

طغرا مشهدی

کو صبر تا به خواب ببینم رخِ تو را

صد خواب را زِ گریه‌ی من آب می‌بَرَد

طغرا مشهدی

حسین زحمتکش

یعقوب را جدا شُدنش بود کور کرد

لعنت به آن کسی که مرا از تو دور کرد 

حسین زحمتکش

سعید بیابانکی

چندی‌‌است خو گرفته دلم با ندیدنت

عُمـری نمانده ‌است الهی ببینمت ...

سعید بیابانکی