فاضل نظری

شراره‌ی غم عشق آتش‌افکن است هنوز

بیا که آتش مهر تو روشن است هنوز

شکایت از تو ندارم ولی بیا و ببین

چه زخم‌های عمیقی که بر تن است هنوز

درختی‌ام که بر آن حک شده‌ست نام کسی

غمت مباد که یاد تو با من است هنوز

اگر تو صخره‌ای و سنگدل، من آن موجم

که هر نفس هوسش با تو بودن است هنوز

دلم به یاد تو هم‌صحبت رقیبان است

وگرنه با همه غیر از تو دشمن است هنوز

فاضل نظری