سجاد سامانی

در آن دنیا اگر قدری مجال همنشینی بود

به پای مرگ می افتادم و اصرار میکردم 

سجاد سامانی

محمد عزیزی

شنیده ام که تو پرسیده ای نمرده هنوز

خبر گرفته ای از حال من عجب دارد

محمد عزیزی

امیر سهرابی

جگرم سوخت ولی باز دعایت کردم 

منتی نیست که این خاصیت اسپند است 

امیر سهرابی

شیدا صیاد پور

بی شک خدا هم میکند حاجت روایم ، چون

الغوث عاشق ، لحن دلسوزانه ای دارد

شیدا صیادپور

محمد نهاوندی

ای انکه نگاهت به نگاهی نگران است

دانی که دلم بی تو پر از داد و فغان است

پرهیز ز چشمان تو هرگز نتوانم 

اما چه کنم چاره ندارم رمضان است

هر روز نوشتم که بگویم تو بیایی

هیهات که یار تو همان نامه رسان است

رفتی همه گفتند که تقصیر خودت بود

دلداری این خلق فقط زخم زبان است 

صد نسخه نوشتند و نشد مرهم دردم 

برگرد که تشخیص پزشکان سرطان است

محمد نهاوندی

امیر حسین اقا طاهر

این رابطه از بی محلی رنج میبرد

بودی تو هم یک ادم تو زرد دیگر

امید یعنی چشم گریانم به راهت 

تقدیر یعنی بودنت با مرد دیگر 

امیر حسین اقا طاهر

صادق ابراهیم زاده

عجب خطای بزرگی است شاعری کردن

ولی به لطف همین اشتباه خوشبختم

دهان شهر پر است از کنایه ، اما من 

به عهد با تو هنوزم که هست سر سختم

صادق ابراهیم زاده

مهرداد تکلو

خواهش برای اینکه بمانی نیاز نیست

ویرانه را به خانه تکانی نیاز نیست

شادم که کشته به دست خودت شدم 

بر قبر من فاتحه خوانی نیاز نیست

مهرداد تکلو 

مهرداد تکلو

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.