غزل مهرداد تکلو

،چقدر خسته ام از کارهای اجبــاری 

چقدر خسته ام از روزهای تــکراری

،بیا به مدت یک ماه، پُخت و پَز نکنیم!

چقدر روزه بگیرم به شوق افطاری؟

،چقدر ناله ی الغوث بودنت عشق است 

تویی عبادتِ شیرین خواب و بیداری!

،بدون گوشی و لپ تاپ در کنارم باش

و بی خیال پروژه وَ حقِ همکاری!

و من به مدت یک ماه می شوم شیرین

برای دیدن فرهاد و شوق حَفاری

شعاع بودن من را بگیر و رسمم کن

مرا، جناب مهندس! به رقص پرگاری

بخوان "الهه ی ناز" و "تو ای پری..." با من

،من از ترانه، تو از اشتیـاق سـرشاری

دوباره آتش عشقی که می کشد شعله

دوباره خطبه ی عقدی که می شود جاری

و من عروس عجولی که دفعـه ی اول

بدون چیدن گل، داد می زنم آر.......ی!

پروانه بهزادی