،لبخند که می زنی
یوسفی می شوم
که بی هیچ برادری
درچال گونه ات
گم می شوم

،مساحت خلوتم را

پر کن

فرقی نمیکند

عمودی یا افقی

همینکه ضلعی

از چهاردیواری ام

باشی
کافیست.

،برخاسته ام از خواب 

و هنوز در پلک ام   تویی ..

و نمی دانم کجایی    ؟!

،نبودنت بوی مرگ می دهد

و بودنت بوی برگ

پاییز بود ...

و ما

یادت هست؟

روی برگها راه رفتیم

آهِ برگ ها ما را گرفت.

،در من

آدم برفی ای ست

که عاشق آفتاب شده ..

و این خلاصه ی  همه داستان های عاشقانه جهان است....

،در گلوی من ابر کوچکیست

می شود مرا بغل کنی؟

قول می دهم

گریه... کم کند.

،بر سر برهان نظم افتاده در شهر اختلاف،

دکمه هایت را

عزیزم

نامرتّب بسته ای

،تازگی ها باد که می آید

پنجره ها را نمی بندم   ...

می گویم شاید تو

در مسیر ملایم باد نشسته باشی...