غزل مهرداد تکلو

،کاش هر صبح، به دیدارِ تو،بیدار شدن

تو دوا باشی و،با عشقِ تو بیمار شدن

،با تو بودن همه ی عمر، نفَس در نفَس ات

سر به گیسوی تو، از عطرِ تو سرشار شدن

،مثلِ برگِ گُلِ سرخ و لبِ خورشیدِ بهار

سِیر، از طعمِ خوشِ بوسه ی دیدار شدن

،حُسن، آن نیست که آن کودکِ کنعانی داشت

حُسن را ، چشمِ تو بایست خریدار شدن

،تو اگر باغچه را نیمِ نگاهی بکُنی

گُلِ بابونه ندارد غمِ بی بار شدن

،مستی وشاعری و بی خبر از خود، چه خوش است

مَرد را می کُشد این لحظه ی هشیار شدن

،دردِ تکرارِ شب و روز ، خدایا تا کَی ؟

خسته ام، خسته ازاین چرخه ی تکرار شدن

،آرزوئی است، ولی کاش بر آید، یاغی

دیدنِ نرگسِ نازی و گرفتار شدن

کریم سهرابی