شرابِ تلخ بیاور که وقتِ غمخواریست
که گاه چارهی بیچارگان ز ناچاریست
مگر به گریه بکاهم ز بارِ اندوهم
چو ابر، راهِ فراموشیام سبکباری ست
مگو به خاکِ سیاهم نشاندهای وقتی
هنوز در سرت اندیشهی ستمکاریست
تفاوتِ من و تو هر چه بود ثابت کرد
که فرقِ عاشق و معشوق در وفاداریست
کجا روم که مرا عشق آب و دانه دهد؟
رهایی از قفسِ دوستی، گرفتاریست
چه تحفهای ست که آوردهام به استقبال؟
در این زمانه که هر شعرِ تازه تکراریست
علی مقیمی
«أحبنی و قل!
لا أریدک أن تحبنی بصمت.
نعم لا ارید الحب
فی قبر الصمت...»
دوستم داشته باش و بگو!
نمیخواهم بیصدا دوستم داشته باشی.
من آری به عشق را
در گوری از سکوت نمیخواهم...
نزار قبانی
روزهایی که بیتو میگذرد
گرچه با یاد توست ثانیههاش
آرزو باز میکشد فریاد:
در کنار تو میگذشت ایکاش...
فریدون مشیری