فرخی یزدی

هر که شد خام، به‌ صد شعبده خوابش کردند

هر‌که در‌ خواب نشد خانه‌خرابش کردند

بازی اهل سیاست که فریب‌ است و دروغ

خدمتِ خلقِ ستمدیده خطابش کردند

اول کار بسی وعدهٔ شیرین دادند

آخرش تلخ شد و نقشِ بر‌ آبش کردند

آنچه گفتند شود سرکهٔ نیکو و حلال

در نهانخانهٔ تزویر، شرابش کردند

پشت دیوار خری داغ نمودند و به ما

وصفِ آن طعم دل‌انگیز کبابش کردند

سال‌ها هرچه که رِشتیم به امّید و هوس

بر سرِ دارِ مجازات، طنابش کردند

گفته بودند که سازیم وطن همچو بهشت

دوزخی پر ز بلایا و عذابش کردند

زِ  که نالیم که شد غفلت و نادانیِ ما

آنچه سرمایهٔ ایجاد سرابش کردند

لب فروبسته ز دردیم و پشیمانی و غم

گرچه خرسندی و تسلیم حسابش کردند

فرخی یزدی