غزل معاص

حس می‌کنم کنار تو از خود فراترم

درگیر چشم‌های تو باشم رهاترم

قلبی که کنج سینه‌ی من می‌زند تویی

من با غم تو از خود تو آشناترم

گفتی بگو ، اندوه و غصه ات ز چیست!؟

من هر چه بی قرار ترم بی صدا ترم

هر لحظه اتفاق می‌افتم بدون تو

از مرگ ها و زلزله‌ها بی‌هواترم

حالم بد است با تو فقط خوب می‌شوم

خیلی از آن چه فکر کنی مبتلاترم ...