علیرضا بدیع

ای آینه هم‌صحبت من باش که دیری‌ست

بی‌سنگ صبور است  دلِ تنگِ صبورم..

علیرضا بدیع

محمد علی بهمنی

خلاصه تر بکن ای مرگ، داستانم را

که خسته‌تر نکنم گوشِ دوستانم را...

محمدعلی  بهمنی

حسین زحمتکش

سپرده‌ام به خدا هر چه کرده‌ای با من

خطاست دست کسی جز خدا سپردن تو

حسین زحمتکش

کلیم کاشانی

دارم تبی چنانکه سرانگشت را طبیب

برداشت تا ز دست من ، اندر دهن گرفت

کلیم کاشانی

یاس کرمانی

هزاران دوستت دارم ، به گوش باد نجوا شد 

رسد آیا کمی از آن ، به گوش دلبرن امشب ...؟

یاس کرمانی

رهی معیری

از غم اغوش او 

        هر شب هم آغوش تبم 

رهی معیری

بهادر یگانه

ز بس تنها نشستم همچو گل‌های بیابانی

دلم چون غنچه خو کرده‌ست با سر در گریبانی

به بخت تیره‌ی خود اشکِ غم از دیده می‌بارم

چه سازد با سیاهی‌های شب شمعِ شبستانی؟

نه می‌خندم نه می‌گریم، نه سرمستم نه هشیارم

نمی‌دانم چه باید کرد در دنیای حیرانی

دلِ دیوانه‌ام دنبال گیسوی تو می‌گردد

که شاید دادِ خود گیرد ز زنجیرِ پریشانی

ز جان خویش شستم دست در پیش نگاه تو

که چشمان تو دریایی‌ست بی‌پایان و طوفانی

نگاهِ سرکش‌ات هرجا که رو آورد و گردش کرد

خماری بود و مستی بود و طوفان بود و ویرانی

به دنبال شرابِ سرخوشی بیهوده می‌گردی

ندارد ساغرِ هستی به جز زهرِ پشیمانی...

بهادر یگانه

مصطفی عمانیان

گُفتی: چه کَسی رازِقِ شِعر اَست؟ نوشتَم

چَـشمـانِ پُـر اَز شِـعرِ تـو (دامَـت بَـرَکـاتُه)

مصطفی عمانیان

حسین زاهدیان

چگونه می گذرید از کسی که دیگر نیست؟!

خوشا به حال شماها که دل نمی بندید...

حسین زاهدیان